Küçücük ve soğuk bir ilçeydi Bozkır... Suyu sert insanı mertti... Havasının soğukluğu okulun tüm duvarlarına işlemişti... Okula çıkabilmek için bir tanecik belediye otobüsümüz vardı. Saman kağıdından biletimiz... Otobüsü kaçırdığımızda baş ka seçeneğimiz olmadığı için cebimizdeki son parayı taksiye vermişliğimiz çoktu... Bütünlemelerde yokuşta kalıp soğuktan donmamak, kayıp düşmemek için kol kola girip sınava yetişme çabamız vardı... Kantinde müzik kutusuna atılan 25 lira ile sevgililere, dostlara, platonik aşklara, ailelere gönderme yapılırdı. Etli ekmeğine masa tenisi turnuvaları düzenlenirdi. Eğer elektirik bölümü kantini doldurmuşsa Bilgisayar bölümündeki kızlar tuvalette dedikodularına devam ederdi. O bayan tuvaletleri ne gözyaşları ne sevinçler görmüş, ne dedikodular duymuştur... Kantinde erkekler kavga hazırlıklarını konuşurlardı... :) O Bozkır'ımın dağları ne kavgalara tanık olmuştur...